Ile osób będących w górach w Polsce myślała, że kolor szlaków oznacza trudność?
Sama, będąc pierwszy raz w górach dumniej szłam szlakami czerwonymi, a już w ogóle czarnymi! Żółte i zielone godziły w moje ambicje. Z takimi oznaczeniami można spotkać się na trasach dla narciarzy. W rzeczywistości kolory szlaków w górach nie oznaczają trudności! Podstawowy pieszy szlak występujących w polskich górach to trzy poziome kreski. Kreska środkowa oznacza kolor szlaku, a zewnętrzne kreski są w kolorze białym. Początek i koniec szlaku to zawsze biała kropa z kolorem szlaku w środku. Kolory szlaków w górach: SZLAK CZERWONY- jest to najważniejszy i główny szlak na określoną miejscówkę. Może osiągać wiele kilometrów, zazwyczaj przebiega przez najważniejsze, najbardziej spektakularne i ciekawe krajobrazowo tereny. W górach wysokich prowadzi zazwyczaj tam, gdzie najwyżej. Przychodzi mi na myśl na przykład Główny Szlak Beskidzki (około 500 kilometrów) czy Sudecki (około 440 kilometrów). SZLAK NIEBIESKI- kojarzy mi się z tym drugim najważniejszym szlakiem. To szlak dla cierpliwych podróżników, jest to długodystansowa trasa, ale nie główna. SZLAK ŻÓŁTY- szlaki oznaczone kolorem żółtym to drogi łącznikowe albo dojściowe. SZLAK ZIELONY- podobnie jak szlak żółty jest szlakiem łącznikowym lub dojściowym, jednak znam go bardziej z doprowadzaniem do charakterystycznych miejsc. SZLAK CZARNY- mało widoczny, więc rzadko stosowany. Mówi o krótkiej drodze dojściowej i szybkim szlaku łącznikowym. Na stronie GOPR-u jest informacja, że coraz częściej można spotkać odstępstwa od umownych reguł kolorów szlaków. Doświadczenie nauczyło uważnego zwracania uwagi na oznaczenia, często pochłonięta rozmową, czy rozmyślaniem nad prozą życia bardzo szybko się gubiłam. Szczególnie w lesie nie jest takim prostym powrót na szlak, łatwo się domyślić, dlaczego, oznaczenia szlaków zazwyczaj namalowane są na drzewach, które, jak to w lesie, wyglądają identycznie. 😉
Brak komentarzy: